fbpx

Een momentje met Marije

Het is een dinsdagavond in januari. Buiten is het koud, donker en de gure wind maakt het nog onaangenamer. Het liefst zou ik thuis blijven, lekker met een boek op de bank bij de kachel. Toch begeef ik me naar de dansschool waar Marije wekelijks danst...

Als ik de straat in fiets en mijn fiets tegen het oude gebouw parkeer, komt de opzwepende dansmuziek me al tegemoet. Als ik naar binnen loop word ik omvangen door warmte en energie. Om de hoek van de zaal zie ik een dansende Marije. Volledige concentratie en tegelijkertijd druipt de passie er van af. Wat mooi en wat ben ik blij dat ik toch de kou heb getrotseerd. Ik begrijp meteen waarom Marije zo graag danst. Na afloop van het dansen praat ik met Marije over haar passie voor dansen, haar werk bij Dizain en hoe ze in het leven staat.

“Ik was een kuikentje met zo’n kippenkontje.”

Marije begint te gniffelen en giebelen als ik haar vraag naar haar eerste dansvoorstelling. Die zal ze nooit vergeten. In tegendeel, haar eerste dansvoorstelling herinnert Marije zich nog als de dag van gisteren. “Ik was een kuikentje en we droegen van die broekjes met zo’n kippenkontje. We hadden allemaal een knotje en rode lippen. We zaten verstopt in dozen met daarop een ei, dus het was net alsof we uit een ei kwamen toen de voorstelling begon. Heel grappig. Geen idee hoe het dansen ging, het was vooral heel erg spannend. Die kick was er toen al.”

“In het dansen kan ik me volledig laten gaan en mijn gedachten opzij zetten.”

Vreemde eend in de bijt

Op haar vijfde deed Marije al aan klassiek ballet voor kleuters. Daarna is ze andere sporten gaan doen zoals tennis en turnen. Pas op haar 14e herontdekte ze haar liefde voor het dansen weer, toen vriendinnen wilden gaan dansen. Dus danste Marije gezellig mee. Dat smaakte naar meer. Tijdens haar studie bedrijfskunde volgde ze twee jaar de vooropleiding voor de dansacademie. Het raakte haar toen ze niet werd toegelaten tot de dansacademie, vanwege een te stijve rug. Desondanks heeft ze het dansen niet opgegeven. “Ik was altijd al een vreemde eend in de bijt. Op de een of andere manier ben ik altijd de oudste in een dansgroep.” Marije danste altijd voor de lol, omdat het haar een fijn gevoel gaf. Niet omdat ze net als haar moeder de ambitie had om professioneel danser te worden.

MarijeEen enorme eer

Ondanks dat Marije geen professioneel danser wilde worden, danste ze wel een tijd lang op niveau en danste ze shows zoals bij Dance Explosion. “Ik zal nooit vergeten dat ik werd gebeld door de choreograaf van Dance Explosion. Om bij dit dansgezelschap te mogen dansen moet je gevraagd worden, dus toen de telefoon ging en het bleek dat ze me vroegen was ik helemaal in rep en roer. Het is een enorme eer om hiervoor gevraagd te worden. Ik zei ook meteen ja, ook al kon ik het zelf niet zo goed geloven.”

"Ik ben niet van plan om straks zeven avonden per week op de bank te gaan zitten."

Marije danst nog steeds, niet meer bij Dance Explosion. Ze vond haar plekje bij dansgroep ‘Danspunt’ van balletschool La Danse in Groningen waar ze tot voor kort twee avonden in de week danste. Nu ze zwanger is, danst ze nog een avond per week. Na haar zwangerschap wil Marije het dansen graag weer oppakken. “Het dansen is iets waar ik echt de ontspanning in kan vinden. Ik ben niet van plan om straks zeven avonden per week op de bank te gaan zitten. Zo veel mogelijk mijn oude leventje doorzetten.“

Even geen werk

Dansen is een vorm van pure ontspanning voor Marije. “Ik kan me aardig overgeven in de dans. Dat zie je misschien niet meteen aan me. Bij mij zie je de emotie en expressie op mijn gezicht niet direct zoals je vaak bij andere dansers ziet.” Bij Marije zie ik tijdens het dansen dezelfde geconcentreerde blik als wanneer Marije in haar werkzaamheden een lastige puzzel probeert te leggen. “Ik denk als ik dans niet meer aan mijn werk. Dat vind ik er ook zo lekker aan. Ik kan dan alles even omschakelen en op mijn gevoel varen. Wat doet mijn lichaam? Daar moet ik me wel op focussen, anders kan ik de dans niet volgen.“ Dansen is voor Marije een uitlaatklep, een manier om de hectiek van alledag los te laten en om weer even tot zichzelf te komen.

“Het snelle schakelen als projectmanager en de diversiteit aan projecten bij Dizain vind ik ontzettend leuk. Geen dag is hetzelfde.”

Fun op het werk

Marije is een ambitieuze meid, die graag de handen uit de mouwen steekt. “Het snelle schakelen als projectmanager en de zeer diverse projecten binnen Dizain vind ik ontzettend leuk. Geen dag is hetzelfde.” En dat enthousiasme is duidelijk te merken op de werkvloer. Marije haar enthousiasme werkt aanstekelijk. Als dingen lukken, is Marije blij en trots. Maar soms denkt ze ook wel eens aan de toekomst en haar carrière. “Ik heb wel een universitaire opleiding gedaan, maar projectmanagent vind ik gewoon erg leuk om te doen. Hoe ik me verder ga ontwikkelen komende jaren is dan ook een veel minder uitgestippeld plan’.

Genietende van de leuke dingen

Waar Marije zichzelf over tien jaar zet? “Iets ten zuiden van de stad Groningen denk ik, maar nog wel op fietsafstand van de stad. Mocht ik een spontane uitbarsting hebben, dat ik ook wel kan doen wat ik wil. Met misschien wel meer dan 1 kind. Kids op de basisschool. Genietende van de leuke dingen in het leven. Leuke uitstapjes met vriendinnen en de familie die steeds belangrijker is geworden. En nog steeds werkzaam in Groningen… De tijd zal het leren.“

Meer artikelen

Blijf op de hoogte

Gefeliciteerd! Je bent onderaan de pagina. Dat betekent dat je wel heel graag wilt weten wat wij doen. Meld je aan voor onze nieuwsbrief en mis niets.

    Met het versturen geef je ons toestemming om je gegevens te verwerken, zoals omschreven in onze privacyverklaring.